SAY Kİ bir alıç ağacısın çıplak, boz tepenin üzerinde. Dünyanın tenhasında bir yerlerde, üstüne siyahi bulutlar çökmüş ‘kara orman’a bakıyorsun mahzun, mükedder gözlerle… Kara ormanın karasına, ciğerlerini kurutan, özünü soğuran havasına katışmak istemiyorsun… Toprağın koynuna uzattığın...