tazeoglu

Kahraman Tazeoglu - Bitki bitsin Bitki bitsin… Dinledikçe içime dokunan, gece yüzlü ay… Sesiz bir ezgi olarak kal. Meçhule göm bizi…Biz dediysem, sen, ben biz değil “b”iz”… Yüzündeki çizgilerden içime düşen derin bir iz…Gözlerimde sızı hüzün eskileri, gözkapaklarım yorgun ardıma düşen...

Kahraman Tazeoğlu - Meğerse Kahraman Tazeoğlu - Sevgiliydi ve gidecekti Kahraman Tazeoğlu - Yalnızlık yorar insanı Kahraman Tazeoğlu - Arsız sessizlik Kahraman Tazeoğlu - Beni susarken bölme Kahraman Tazeoğlu - Düşkavuran Kahraman Tazeoğlu - Kimseler gibi Kahraman Tazeoğlu - Şehr-i...

Kahraman Tazeoğlu - o yıkılmaz kulende kal heval.. HEVAL Yazıya veda etmiş gibi gidişler Sıralayalı beri kalemim tek bir kelam eder oldu dilim eyv.! Terk-i yaren belleyen bir ömrün ardına saklanıp her gidişi micazımdan sandığım o günedir serzenişlerimin tümü yaşa derken öldürdüğün mavi...

Kahraman Tazeoğlu - Leyl'i LaL . Gittin… “Asla gidemem” diyendin ve ben bilirdim asıl gidenlerin “asla” diyenler olduğunu… Başını yasladığın bir duvar önüydü çarpıştığımız yer. S-özümüzden dökülen yaraları toplamak için eğildiğimizde fark etmiştik var(sız)lığımızı Geceydi… Uykularımı...

Bir sans daha ver -Kahraman tazeoglu . Kahraman Tazeoğlu -Bir Şans Daha... Gözlerinde dar ağacı kur gelip kendimi asayım orada Kipriklerini öyle bir kapatki çıkışım olmasın Yaşlarını içine akıt heyelan vursun dört bir yandan Battıkça batayım kurtuluşum olmasın Kaşlarını öyle bir çatki...

Kahraman Tazeoğlu & İntizar . Bekledim, beklemenin masalarda yalnız kalındığı yerde, telefonların çekmediği, kimsenin bilmediği, gözlerimin görmediği yerde bekledim. Biliyorum gelemezsin elimde bir kitap sensizliği anlatan, sana verilmek için beklenen. . sessizliğin ritmini tutarak bir şiir...

uyanma küçük kız -Kahraman Tazeoglu ]. ]Uyanma küçük kız! Uyanma ve görme kahramanın olamayışımı! Ağlamaklı bir uykunun koynundasın. Düşten düşe düşerken nöbetleşe bir çığlık gibi irkiliyor bedenin. Bedenin titredikçe adım duyuluyor dudaklarının arasından. Sızılanır gibi, yankılanır gibi...

Yalnızlık yorar insanı...Kahraman Tazeoglu Yalnızlık yorar insanı... Etrafındaki herşeyin farkına varırsın... Üzerinde yemek yenen masanın Yaşanmışlığın bütün izlerini taşıyan sandalyelerin Ne zaman aldığını hatırlarsın birden... Tavanın köşesindeki örümcek ağını farkedersin Bir şeyin ağa...

Sancıyan gecelerin ağırlığınca girdim hastalıklı uykularıma. Başucumda acabalarla beynime inen saat tik takları, Kalk git ona der gibiydi. Dokunsan kar gibiydim parmaklarında. Kopsan, buzul… Acının negatifi basıyor sözlerimi. Öldüm ulan üşümekten! Kapat/sana gözlerimi. Vapursuz bir iskele gibi...

Beni Sana Terket.. Kahraman Tazeoglu Yine girdim gecenin korku tüneline cesurca, korkarken binmeye alışıktır bu trenin vagon araları, yine kapımda karakış Ne zaman düşünsem seni, intihar çığlıkları gelir kulağıma şehrin arka sokaklarından. İçimde eriyen buzun tepkime ısısı gibisin Eridikçe...

Kahraman Tazeoğlu - Kudüs koydum yokluğunun baş harfini! . [FONT=Times New Roman, Times, serif]Gözlerin KUDÜS mü ki direnç vaad ediyor yüreğime? [FONT=Times New Roman, Times, serif]Hayallere gömdüm artık seni. [FONT=Times New Roman, Times, serif]Sevda mabedimde umursanmaz tek heykeldir...

Bir adım sus-Kahraman tazeoğlu... vazgeçmek için öyle uzun bir gece ki tutunmuşken sesine düşmek kadar yaralı düş kadar yalan başa dönmenin tutar yanı yok devam etmenin geleceği vazgeçmenin eteği örttü gecemizi açarsak gözlerimizi biri ölecek kapattıkça ağlıyorum ''ya ben''diyemeyeceğim kadar...

Kahraman Tazeoğlu - Kırgınım Sana Sana sevmeyi öğrettim… Ama sen beni sevmedin… Bir Eylül günü… Susmak için yazıyorum bu sefer… Şehrin ortasında kalan yanımdan bahsediyorum… yani, senden, yani bizsizlikten çoraklaşmış kelimelerimden… Yani buruşturulmus kirli bir peçete gibi burusturdugun...

Sus ve Git -Kahraman Tazeoglu .... Atıyorum kendimi hayatın soğuk karelerine Ve uzamalı diyorum bu hasret Kırgınlığım üzerimde durdukça. Biliyorum göğebakan ayaklanmaya hazır yokluğun.. Saklanmaya çalışmadım hiçbir zaman Sadece yaşadım kendi doğrularımla ilerlemek amacında Başardım...

Yitikliğimize--Kahraman Tazeoglu Birbirimize dokunmalarımız korkak kelebeklerdir, dokununca renkleri yıkılan... Çünkü küskün çocuklar inanmazlar. Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır. Susarım içimde bir yangın başlar. Dokunsam arta kalan sen, kül olan ben. Taş duvarlar...

Üşüyorum.../...Sesimi Ört -Kahraman Tazeoglu . bir solukta okumak istemiyorum seni, sayfalarını çevirme- uyku tutmadı, sen tut beni en son koynunda unuttum günaydın dilimi gözlerinde büyüdüm, yüreğim sende çocuk kaldı hadi kalk gidelim, bizi görüp yazacaklar, az kaldı en keyifli sabah...

Kent, Tepe, Bir Çocuk, Bir Liman, İki Yemin ve Koridor... Kahraman Tazeoglu anılar kentlerde yaşar sevdiğim kayalar asıl yüzlerimiz olur kimi zaman tüm gökyüzü çiçekler için vardır oysa rüzgar utangaç bir kızdır sessizden teninde dolaşır kokusunu bırakır yasak yolculukların kan kesmiştir...