Okyay
ÖZEL ÜYE
Gönül alıcı
Şevket OKYAY
Şevket OKYAY
Gönül alıcı İnsanın gönlü Bir insan gönlü ki, çiçek gibidir, Eğer sulamazsan, solmaya başlar. Sularsan kök salar, saçak gibidir, Dallarsa tomurcuk, dolmaya başlar. 
Hep gönül alıcı sözler bulmalı, İnsan tabiyatı, ferahlık umar, Daima yapıcı, nâzik olmalı, Dostluklar arıca, bu bala konar.
Gönül ne kahve ister, ne kahvehâne, Gönül sohbet ister, kahve bahâne. Dostunu hatırla, kalma bigâne, Dostluk güzelliktir, başka daha ne.
Sevgini dostuna, sır tutma duysun, Morali yükselsin, yüreği dolsun. Duanı işitsin, saygıya saysın, Melekler imrensin, Hakk râzı olsun.
İnsan sevildiği, yeri severmiş Sevsin ki, yerini hazır tutmalı, Sevdiği kimseye, dua edermiş, Bunu da bi yere, yazar tutmalı.
Dostum müsâitse, her halde, işte, Özlemle yüzüne bakarak konuş. Tebessüm ederek, candan sevinçle Kârla dolsun taşsın, bu alış veriş.
Her insan iyilik duymayı ister, İyi yanlarını, buluver, söyle. Güven bulduğuna, uymayı ister, Güzel tarafını, alıver, söyle.
İnsanı, sevinçli görmek çok güzel, İnsan sevindirmek, ne ala haslet. Sevinmek- mutluluk, insana özel, Hünerini süsle, bu yola hasret.
Karşıdan söz ile sohbet güzel de, Hele musafaha edebilirsen. Mü’mince uzanan, bu nur ellerden, Günahlar dökülür, bilebilirsen.
Her hangi menfaat gözetmeksizin, Allah için dostluk, kurmak muteber. Hep hayrı paylaşıp, kov etmeksizin, Bu dostluk yükselir, ta arşa gider.
İnsana yüzüne söylediğini, Gıyâben daha da, methedip söyle. Önünde sevgiyle, her dediğini, Ardından daha bir, süsleyip söyle.
Muhabbet, sohbette, söyleşilerde, Allah’ın ismi de anılmalı ki, Melekler hazırdır çünkü her yerde. Hayr takdim ederler, Rabbe ola ki. Şevket OKYAY
|
Moderatör tarafında düzenlendi:
Teşekkürler emeğinize, 
