Değişen zamana karşın
sabit bir mekanda bir yaşamakmış hayat.
Bir nevi gün doldurmak işte.
Yaşama direnmek benimkisi.
Belki de yaşamı dizginlemek.
Sanki bir halat çekme oyunu oynuyorum.
Bir ucunu benim çektiğim
hatta illa ben burada kalacağım diye tepindiğim..
Diğer ucunu ölüm çekiyor
“zaman doldu” oyununu ustaca oynuyor.
Bir ip oyunu hayat.